Zewnętrzna karta sieciowa podłączana jest najczęściej przez port USB, który znajduje się na obudowie urządzenia. Pewnym ograniczeniem w przypadku tychże sprzętów może być przepustowość samego łącza. Dlatego zaleca się korzystanie z USB o nowszym standardzie. Ponadto do kart zewnętrznych można podłączyć dodatkową antenę, co może być niezwykle pomocne przy wyeliminowaniu problemów z połączeniem.
Karta podłączana za pomocą USB stanowi idealne rozwiązanie dla laptopów, choć znajdzie zastosowanie również w przypadku komputerów stacjonarnych. Podłączana jest za pomocą portu USB 2.0 lub USB 3.0 w obudowie komputera. Oczywiście lepszym rozwiązaniem będzie skorzystanie z tego nowszego standardu. Warto dodać, że do zewnętrznej karty możemy podłączyć dodatkową antenę, aby wyeliminować ewentualne problemy z utrzymaniem połączenia.
Standard 802.11n reprezentuje czwartą generację sieci bezprzewodowych. Technologia pracuje przy częstotliwościach 2.4 GHz oraz 5 GHz. Maksymalna prędkość połączenia sięga nawet 300 Mbps, co stanowi bardzo dobry wynik. Od pojawienia się tego standardu minął już stosunkowo duży okres, lecz nadal jest on często wykorzystywany.
Zewnętrzna karta sieciowa na złączu USB 2.0 przeznaczona do użycia z komputerami stacjonarnymi lub przenośnymi. Urządzenie zgodne jest ze standardem 802.11n i kompatybilne z IEEE 802.11b/g. Obsługuje prędkości do 150 Mbps. Karta jest kompatybilna z systemami operacyjnymi Windows 2000, XP, Vista, 7, Linux oraz Mac OS. Zabezpieczenia: WEP, WPA, WPA2, WPA-PSK, WPA2-PSK. Obsługa funkcji WPS pozwala na łatwą konfigurację połączenia bezprzewodowego oraz jego zabezpieczeń. Niewielkie wymiary karty umożliwiają transport laptopa bez konieczności odpinania jej.